ความรักก็เหมือนสายน้ำและสายลม
เมื่อปล่อยให้พัดผ่านช่วงชีวิตของเราไปแล้วก็ย่อมไม่มีวันที่จะย้อนคืนกลับมาได้ดั่งเดิม....ถึงแม้เราจะหาขวดโหลมาใส่น้ำมันก็ยังสามารถที่จะระเหย หายไปไม่เหลือได้
หรือเราจะหาลูกโป่งมาใส่ลมนั้นไว้ ไม่นานลูกโป่งนั้นก็เหี่ยว
ไม่ว่าเราจะมัดมันแน่นหนาแค่ไหน เหมือนกับความรักของคนถึงแม้จะให้มันกลับคืนมาได้ช่วงหนึ่งของชีวิตแต่ความรู้สึกคงไม่กลับคืนมาดี่งเดิม เหมือนกับครั้งที่เรารักกันใหม่ ๆถ้าเมื่อใดเกิดเหตุการณ์ที่ทำร้ายหัวใจกันอีกความรักนั้นก็ย่อมจะสูญสลายหายไปอย่างรวดเร็วไม่เหลือแม้แต่ความซาบซึ้งให้ได้คิดถึงกันแต่ถ้าหากเรารู้จักที่จะรักษาสายน้ำและสายลมนั้นไว้ได้เรียนรู้ที่จะรัก รู้ที่จะทนุถนอมความรักนั้นไว้ไม่คิดถึงความรู้สึกของตัวเองเป็นหลักไม่เห็นแก่ตัว จนเกินไปพยายามที่จะพูดคุยกัน ปรับความเข้าใจกันทนุถนอนน้ำใจกัน ความรักนั้นคงจะอยู่ดั่งเดิมไม่ล่องลอยไปกับสายน้ำและสายลม